Obcy – Mrowisko

Bueller wraz z Oddziałem nr 1 zbliżył się ostrożnie do kopca obcych. Był, jak inni, nieuzbrojony i wiedział, że idzie ku śmierci, Kopiec – gniazdo? Ul? Czymkolwiek to było wyglądało jak mrowisko wielkości wieżowca. Powierzchnię miało nierówną, jakby zrytą, w kolorze prawie czarnej szarości. Tu i ówdzie widniały jaśniejsze plamki. Kiedy podeszli bliżej, Bueller dostrzegł, że były to kości i czaszki wbudowane w zewnętrzną powłokę.

– Cholera – doszedł go czyjś spokojny głos.

Do owalnego w kształcie wejścia prowadziła utwardzona ścieżka mająca ze sto metrów długości.

– Nie idę tam – stwierdził Ramirez.

Lecz trio latających w powietrzu jak ważki dziwnych helikopterów myślało inaczej, Jakby na potwierdzenie tego obudził się komunikator Buellera:

– Ruszać – rozległ się głos.

Żeby wzmocnić rozkaz, zielony, strumień plazmy uderzył w grunt za ich plecami. Mały, dymiący krater pojawił się w kamiennej powierzchni drogi…